Mopani kamp is bekend om zijn Mopani rupsen, die – hoe kan het ook anders – in de Mopani-bomen leven. Voor de lokale bewoners zijn Mopani rupsen een gewilde lekkernij, die door jong en oud- wanneer het jaargetijde daar is – als een exquise traktatie verzameld worden en verkocht aan de liefhebber. In het rupsenseizoen worden de rood-blauw gekleurde Mopani rupsen, die zo groot kunnen zijn als een pink, van de bomen geplukt. De ingewanden worden eruit geknepen en daarna worden zij in de zon te drogen gelegd. Dan is het smikkelen en smullen geblazen. Zongedroogd worden ze een beetje knapperig.
Ze zijn net als vele andere insecten proteïne-rijk, bevatten dus veel eiwitten en zijn zeer voedzaam. Het Mopani kamp zelf, vernoemd naar de Mopani boom, is een tamelijk noordelijk gelegen restcamp in het Krugerpark en een tamelijk ‘rustig’ kamp. De comfortabele, met riet bekapte bungalows, bieden in ruime mate privacy, omdat ze willekeurig in het lommerrijke groen gesitueerd zijn, tussen de Mopani bomen, behangen met malse Mopani rupsen.
De laatste dag in Satara hebben Marjo en Fred doorgebracht met Bruce en Bernadette, die zij verleden jaar in het Kruger
park ontmoet hebben en nu toevallig weer tegen het lijf lopen. Met z’n viertjes toeren ze rond. Tijdens een kopje koffie bij Timbavati vertelt Bernadette over haar angst voor olifanten, waar ze sinds een vorige keer last van gekregen had. Een groepje olifanten met hun kalfjes op afstand bekijken vond zij nog steeds een fraai tafereel, maar dichterbij hoefde het niet. Nu bleek dat zij deze idylle zaten te bekijken op een punt van de asfaltweg, waar die een olifantenpad kruiste. Voordat het tot hen doordrong wandelden de dikhuiden tot op 5 meter voor en achter de auto. Volgens psychologen is er geen beter middel om van je angsten af te komen dan een directe confrontatie met het ( vermeende ) gevaar. Voor Bernadette heeft het gewerkt. Ze is over haar schrik heen en geniet, na deze emotionele overwinning, weer volop van olifanten.
Shingwedzi heeft op dit moment nog last heeft van wateroverlast – het is gedeeltelijk ondergelopen – en is tot ongeveer augustus van dit jaar niet toegankelijk voor het publiek. Marjo en Fred hebben hun overnachtingen in Shingwedzi overgeschreven naar Mopani en Crocodile Bridge. De enkele dagen extra in Kamp Mopani vormen overigens geen probleem, zij het dan dat zij ook hier op hun tellen dienen te passen. Een schorpioen kruiste tijdens een wandeling hun pad.
Mooiplaas is een uitgestrekte open plaats vlak bij kamp Mopani. De plek doet zijn naam eer aan, het is een fraaie grazige weide en daarmee een voedzame plaats die veel dieren aantrekt. Het aanzien van Mooiplaas wisselt met de seizoenen. In droge perioden is het een dorre vlakte. In regenperiode is er meestal een grote natuurlijke waterplas en is de plaats een fraaie groene en grazige weide.Vooral grazers doen dan de plaats aan, maar het is ook een verzamelplaats voor vogels. De olifanten drinkbak, die er is aangelegd om droge perioden te overleven, garandeert dat er vrijwel altijd olifanten te spotten zijn. Daarnaast zijn er buffels, wildebeesten, zebra’s, tsessebee antilopen en andere voorbijgangers te vinden bij de natuurlijke waterplas. Bijgevolg is er altijd wat te beleven. Deze keer speelt er zich onverwacht een heuse olifanten ontmoeting plaats.
“Onze weg vervolgde zich naar Mooiplaas picknick plaats om koffie te gaan drinken. Daar houdt Phillias, een krugermedewerker, de plaats schoon en als je ter plekke een braai wil huren moet je bij hem zijn. Phillias kent de plaats op zijn duimpje en is niet voor een kleintje vervaart, maar vandaag blijft hij echter achterin op de picknick plaats en verroert zich niet. Hij wist kennelijk iets, waar wij geen idee van hadden. Terwijl we naar de rieten overkapping nabij de rivier lopen, zien we een bull in het water staan. Hij is daarin lekker aan het spelen en laat zich welwillend fotograferen. Wij zitten op ons gemak aan een kopje koffie met een koekje erbij. Leuk, met een olifant in het zicht, nou ja…………………… Hij klimt de verhoogde oever op …… en stapt kordaat op ons af. Nog 10 meter en hij komt letterlijk bij ons op de koffie. Als je bedenkt, dat hij met zijn massale lijf niet eens onder het rieten past, dan is dus er niets aan de hand. En het is nog nooit gebeurt dat een olifant hier…………..enzovoort.” Maar tussen het gezonde verstand en onredelijke emotie slaat de ongerustheid toe. “De olifant besluit op het laatste moment om toch maar niet op de koffie te komen. Hij wandelt het struikgewas in. We horen hem, heel dichtbij, gras afscheuren. Phillias was al zijn spullen bij elkaar aan het rapen om het veilig op te bergen. Hij ging zelfs zijn hutje in. Dapper, alsof we een directe olifanten attack hadden overleefd, stonden we op. Op weg naar de auto krijgen we echter in de gaten, waarom Phillias zo ongebruikelijk vroeg zijn biezen pakte. De olifant stond op zijn gemaak en doodgemoedereerd tussen ons en de auto te grazen en bleek niet van plan om opzij te gaan. Zoveel was wel duidelijk. Toch dan nog maar even in de koffie roeren. Inmiddels had de olifant wat meer afstand genomen en kon Marjo tegen de wind in naar de auto sluipen. Gelukt. Starten en wegwezen. Soms kun je, in het zicht van 2 hagelwitte slagtanden – vóórdat het SLACHT-TANDEN worden -, beter ontzag tonen. Phillias wist dat wel.”
“Daarna hebben we de middag doorgebracht in de hide bij de rivier de Tzenze. Er stond een fraaie goliath reiger langs de waterkant te vissen. In het water schrokte een krokodil, van wel 4 meter lang, een vis naar binnen. Steeds opgooien en proberen de kop als eerste binnen te krijgen. Iets verderop lagen een 9-tal nijlpaarden in het water te badderen. Deze overigens koddige dieren zijn bijzonder territorium gevoelig, het is niet verstandig om te dicht in de buurt te komen. Een kleinere krokodil was bezig om een nijlgans te vangen. De vogel kon niet vliegen, dus maakte die zich bij de eerste aanval van het krokje succesvol uit de voeten naar de oever. Al die krokodillen commotie stoorde de groep luierende groep nijlpaarden in hun middagbad ritueel. Eentje dook er onder en kwam weer boven bij de krokodil, die met een paar ferme staartslagen een veiliger heenkomen zocht. Nijlpaarden laten niet graag hun rust verstoren, door wie dan ook!”
Ondertussen was het twee minuten voor sluitingstijd geworden. Dus rap op kamp Mopani af en Mopani rupsen smullen.