Terug thuis in Dorst ben zijn de lijnen met Zuid-Afrika hersteld. De verbinding verloopt nu toch iets eenvoudiger en vooral ook sneller dan vanuit de Egyptische Sahara. Voor Marjo is het de 5e week en hij  wordt sinds kort geëscorteerd door Fred en Dolf. Fred zorgt voor een constante stroom van sms-jes, welke dagelijks ververst wordt. In de eerste twee berichten maakt hij melding van enkele macabere schouwspelen, die nu dagelijks op het programma staan in het Krugerpark. Het ‘Kruger’ biedt een enorm natuurlijk podium in de open lucht met real-life spektakelstukken, die geen enkele regisseur zou verzinnen om te in scene te zetten.

De dode olifant blijft enkele dagen het piece de résistance op het menu van ondertussen wel ruim 100 gieren. Marjo Kruger 2012 58128 januari 2012:
Vanmorgen vroeg opgestaan om naar een kadaver party te gaan kijken. Eerst zien we een struisvogelfamilie met 16 kuikens en 2 stellen lappengieren. Dan, ja hoor, een neushoorn. De Big Five zijn binnen! De kadaver party bestaat uit ruim 60 gieren – er zijn vier verschillende soorten vertegenwoordigd bij deze kadaver party – en een 8-tal hyena’s, die zich te goed doen aan een dode olifant. Later op de dag zien we nog een leeuwin. 

29 januari 2012:
De dode olifant blijft enkele dagen het piece de résistance op het menu van ondertussen wel ruim 100 gieren. Het meeste vlees is al verorberd door leeuwen. Wat resteert is voor hyena’s en de gieren. Gieren zijn aaseters. Verder zijn we nog getuige van twee vechtende varanen op een brug – ook weer een heel ander verhaal! Bij een hyena-hol iets verder op zien we verse onderkaak van een zebra liggen. Vervolgens trekken vier leeuwinnen onze aandacht bij een giraffe-kill.

Het is vandaag een en al kadaver party, wat de klok slaat. Toch zijn er ook nog wat andere taferelen te melden:  zoals de groepen kleurrijke parelhoeders in de berm van de weg en een groep van meer dan 45 giraffen die de weg over steekt. Of zij bij een zebra-pad oversteken wordt niet vermeldt (grapje van de  redactioneel grapje ). Ten slotte brengt hij, na ons eerst getrakteerd te hebben op hier en daar een morbide kadaver party, de hartelijke groeten over.

30 januari 2012:
In het Zuid Afrikaans heet een giraffe ‘kamelperd’, vanwege zijn overeenkomst met de kameel ( bouw ) en het luipaard ( gevlekte huid ). Aardig gevonden, nietwaar? De giraffe van gisteren blijkt afgelopen nacht volledig opgegeten te zijn. Alleen wat botten en zijn hoofdhoornjes werden achter gelaten door de leeuwinnen. De geur van bloeiende acacia’s is heerlijk, meldt Fred, waarschijnlijk als compensatie voor de morbide kadaver party, die hij ons voorschotelt. De warme Afrikaanse lucht ontlokt kennelijk aan de acacia  haar aangename sterke geur. Acacia’s kunnen inderdaad een aangename geur verspreiden, er wordt aan acacia’s ( alternatieve ) geneeskracht toegedicht. De etherische oliën ervan schijnen gunstig te werken op de circulatie, goed te zijn voor de huid, erotische aantrekkingskracht ( ook altijd prettig! ) te hebben en zelfs heilzaam te zijn voor de gevolgen suikerziekte.
Verder met informatie van Fred:
Een groep van 39 gieren aast op een dode zebra, die in het water ligt.Marjo Kruger 2012 689Een groep van 39 gieren aast op een dode zebra, die in het water ligt. Hun frustratietolerantie wordt serieus op de proef gesteld, omdat ze er niet bij kunnen. Aan de waterkant lopen ook nog eens 9 leeuwen onrustig hun vraatzucht te verbijten. Wij kunnen alles van nabij volgen. Totdat we in de verte een stofwolk op zien doemen en een enorm gebrul ons de rillingen over de rug doet lopen…. Het was twee minuten voor sluitingstijd …..meer meldt het mysterieuze sms-je niet. Is dat een cliffhanger of is dat een cliffhanger???!!!

31 januari 2012:
Raadselachtig of niet, veel meer dan: Het was twee minuten voor sluitingstijd …wordt er niet in de volgende boodschap van onze ‘master of suspence’ prijsgegeven. We zullen de bevrijdende onthulling op dienen te schorten tot Fred weer terug en thuis is. Deze sms meldt: Bij een uitzichtpunt, ( wat in het Krugerpark ‘uitklimplaas’ genoemd wordt, ) zijn acht krokodillen bezig met een kadaver van een waterbok te verslinden. Een van de kroks is een knaap van minstens vijf meter lang.

Er zijn acht krokodillen bezig met een kadaver van een waterbok te verslinden. Femke II, Kruger jan. 2011 151 Femke III, Kruger 25 jan. 2011 203 Er zijn acht krokodillen bezig met een kadaver van een waterbok te verslinden. Femke II, Kruger jan. 2011 151Wellicht voor menigeen overbodig, maar voor alle duidelijkheid: er heeft een confrontatie, op leven en dood, plaatsgevonden tussen deze twee, waarbij de eerste  het leven liet.

De foto’s, die verleden jaar in januari 2011 door Femke zijn gemaakt. Rechts de dader en links zijn slachtoffer.

Verderop worden er 3 nijlpaarden met 3 kleintjes gespot. En vlak voor het kamp nog jonge olifantjes.
Tussen de middag wordt er geluncht en gezwommen. Daarna speurt het trio weer verder naar brute, hartverscheurende lynchpartijen of een kadaver party op  klaarlichte dag.  Er is veel paniek bij een een groep impala’s, 3 bokken stoven weg…….is wederom een spannend geladen boodschap, die niet tot verdere verheldering komt, waarbij wij – ten tweede male – in het ongewisse achterblijven………….

1 februari 2012:

Een twee weken oud neushoorntje is dé eye catcher van de dag. Marjo Kruger 2012 776Vanmorgen hebben we een wilde-dieren-opvang-oord, Moholoholo, bezocht. Dit ligt buiten het Krugerpark, maar er is wel een nauwe samenwerking tussen die twee. Er zitten hyenahonden, maar ook een panter en een leeuw in de opvang. Een twee weken oud neushoorntje is dé eye catcher van de dag. Het lijkt me een fantastische ervaring een soortgenoot van ongeveer dezelfde leeftijd als Sunanda – de reismascotte van dit jaar – op haar eigen geboortegrond te zien. Baby neushoorntjes worden nogal eens als wees in het Krugerpark gevonden, wanneer de moeder door stropers om het leven wordt gebracht. Wanneer ze op tijd gevonden worden worden ze liefdevol opgevangen in Moholoholo. Er worden ook veel roofvogels opgevangen, ook zitten er nog al wat gieren. Ik heb zelfs een gier op mijn hand gehad. Bepaald geen alledaagse ervaring! De gids had een goed verhaal, waarmee de grotere samenhang – in termen van dierenopvang – van dit oord met het Krugerpark duidelijk werd. Klik op Moholoholo om hun site verder te lezen over wat deze club voor het Afrikaanse wildlife bestand betekent.

2 februari 2012:
Gegevens - op z'n sappig Zuid-Afrikaans - over de Whalbergarend vind ik een Zuid-Afrikaans vogelboek:Vandaag is het een ‘kikkerdag’, 10-tallen geel-streep-rug exemplaren steken, op weg naar het water, de weg over. Iets verder zien we een kleine groep olifanten en baltsende Wahlbergarenden. Gegevens – op z’n sappig Zuid-Afrikaans – over de Whalbergarend vind ik een Zuid-Afrikaans vogelboek: ‘n algemene trekvoël binne Akrika wat hier in die Krugerwildtuin nesmaak. Kom oor die hele Wildtuin voor en begin feitlik onmiddellik na hul aankoms nesmaak. Tydens die somer die algemeenste arend in die Wildtuin. Hulle vreet klein soogdiertjies, voëls, reptiele ens. alsook rysmiere. Meer informatie over roofvogels in het algemeen is te vinden op de Nederlandse website eaglewatch, een zeer goed gedocumenteerde site voor roofvogelliefhebbers over allerlei soorten roofvogels, sperwers, valken en uilen. Op deze site kun je zelfs geluiden van een groot deel van deze vogels laten afspelen: echt voer voor ornithologen dus!

Onderweg naar kamp Skukuza komt de waterschade van de het noodweer en de overstromingen vooral aan bruggen en wegen nog eens goed in beeld. Marjo Kruger 2012 551Onderweg naar kamp Olifants gaan we even de auto uit – wat eigenlijk niet de bedoeling is – om de schade door de overstromingen van enkele dagen geleden op te nemen. Een brug hier is door de enorme watermassa’s nagenoeg geheel weggeslagen. Onderweg naar kamp Skukuza komt de waterschade van de het noodweer en de overstromingen vooral aan bruggen en wegen nog eens goed in beeld. Vooral railingen van bruggen hebben het moeten ontgelden en dat terwijl het toch stevige betonconstructies zijn. Dat geeft wel een indruk van de kracht en het geweld waarmee de natuur hier te keer is gegaan.  Het zal ook nog wel even duren voordat de infrastructuur weer volledig hersteld is, maar we kunnen ondertussen overal wel weer rijden. In het zand bij de brug zijn verse pootafdrukken van leeuwen te zien. Spoor zoeken is op zich leuk, maar hier toch net ietwat te avontuurlijk. Reden voor ons om ook maar weer de auto in te stappen.