Het is de zesde week voor Marjo in het Kruger , voor Fred en Dolf de tweede week en wat hen betreft is het bird watching time. Fred is een echte vogel fanaat, getuige zijn sms-jes. Aandacht voor dat luchtig kwetterend gefladder is een welkome afwisseling na die bizar lange droogte en het heftige noodweer met z’n al z’n kadaver party’s.
Krugerpark bird watching 4 februari 2012
Vanmorgen in de motregen groene meerkatten en zebra-mangoesten aan de ontbijttafel gehad. Groene meerkatten zijn een dartel apensoort, dat zich veel op open plekken ophouden en geen last hebben van verlegenheid als het gaat om het bij elkaar scharrelen van hun dagelijkse kost. Op picknickplaatsen waar bezoekers hun proviand geneigd zijn royaal te etaleren, zijn ze veel te vinden.
Zebra-mangoesten zijn grappige beestjes met een hoog knuffelgehalte. Zij graven met hun scherpe klauwen groepsgewijs de aarde los op zoek naar insecten, termieten, keverlarven, duizendpoten, hagedissen, kikkers, slangetjes en ook muizen. Soms eten ze ook plantenwortels en vruchten. Een geliefd tussendoortje is een vogelei. Zij danken hun naam aan de gestreepte vacht.
Verder worden een ibis, paradijsvliegenvanger, lel-kiviet en een vleiloerie/-lori gespot. De officiële naam voor de vleiloeri is de Jacobijn koekoek. Afrikaanse koekoeken leggen vaak hun ei in het nest van de paradijsvliegenvanger.
Bij de lel-kiviet krijg ik even het idee op een congres voor ornithologen beland te zijn of bij een theatervoorstelling van Toon Hermans. De dieren bestaan echt, ontdekte ik met behulp van Voëls van Suider-Afrika. Een plaatje van deze exoten lijkt me hier wel op zijn plaats, uiteindelijk is niet iedereen vogelaar.
Dé plek voor bird watching in het Krugerpark is een zogenoemde ‘hide’. Hiervan zijn er een groot aantal in het park te vinden. Ook Lake Panic hide is speciaal ingericht voor bird watchers. In deze beschutte hut is de vogelliefhebber ‘onzichtbaar’ voor vogels. Je wordt geacht er te fluisteren of tenminste met een gedempte stem te spreken. Vogels voelen zich in die omgeving op hun gemak, zijn er rustiger en blijven langer op hun stek zitten. Ideaal voor fotografen, die hier soms wel een halve dag of zelfs langer in alle rust verblijven.
De hagedash ibis heet op z’n Zuid-Afrikaans:Hadeda ibis:’n redelik algemene en wydverspreide standvoël wat in klein groepies by riviere en watergate voorkom. Nesmakery is in Oktober en November aangeteken. Wanneer hulle na of van hul slaapplekke vlieg of versteur word, is hulle besonder lawaaierig. Hulle is insektvreters. Geroep: ‘n skor: ‘haa! ha-deda!’ wat dikwels herhaal word – vanwaar hul naam.

voor het voeden van de drie jonge hadeda ibissen; kijk en klik op YouTube voor het filmpje – opname bij Lake Panic hide
Krugerpark bird watching 5 februari 2012
Vanmorgen om 05.30 uur vanuit het rustkamp het park ingereden. Onderweg naar de plaats waar we zouden ontbijten zagen we twee slapende neushoorns en drie hyena’s. Bij de ‘uitklimplek’ van Berg en Dal ( ja, dat heb je hier – vanwege het Hollands verleden! ) hebben we ontbeten met het uitzicht op een neushoorn. Bij ons gekookt eitje en kopje koffie waren we ook nog – onuitgenodigd – te gast bij een stel parende burchell-koekoeken, die ongetwijfeld ook wel een beschuitje met elkaar wilden nuttigen. Zo doen wij in het Krugerpark aan bird watching vanaf de ontbijttafel. Burchell-koekoek – op z’n Engels: Whitebrowed Coucal of op z’n Zuid-Afrikaans: Vleiloerie. Uit ‘Voëls van Suider-Afrika’: ‘n algemene en wydverspreide standvoël, ‘n groot, lomp voël van vleie, rivieroevers en digte bos bij water. Nes met eiers in in Februarie gevind. Vreet groot insekte, klein soogdiertjies, paddas, akkedisse en neskuikens. De vleiloere ontleent zijn naam aan ‘vleie’, dat moeras betekent. De Engelse naam ‘Jacobin Cuckoo’ wordt verteld met Jacobijnkoekoek.